«Խոսող գրադարանը»

Բարև   ձեզ   ես   գրադարանն  եմ  ինձ  ստեղծել  է  Վիլյամ  Սարոյանը։Ես  ունեմ   շատ   գրքեր  և  գիտելիքններ։Ես   ձեզ  մի   բան   կպատմեմ  մի   անգամ   երկու  տղա   եկան   գրադարան  մի   տղայի  անունը   Լայոնել   էր,  իսկ   մյուսի   անունը  Յուլիսիս  նրանք  եկել  նրանք   շատ   գրքեր   էին   որոնում   նրանք   վերցնում   էին   գրքերը   և   տեղը   չէին   դնում   և   ես   նրանց   ասացի։ Մի   գցեք   գրքերը   դրանք,   որ   կարդում   եք   դրեք   իմ   մեջ    հետո   պարզվեց  այդ   տղանները  կարդալ   չգիտեն  բայց   նրանք  տարբեր   բաներ  էին   ման   գալիս   գրքերի  մեջ   օրինակ   Լայոնելը  կազմեր   էր   գտնում,իսկ  Յուլիսիսը   մարդկանց   էր   ման   գալիս։Հետո   նրանք   գնացին   և   բոլոր  գրքերը   հավագեցի  և   ես   նրանց  շնորհակալություն  հայտնեցի  և   նրանց   նվեր   գրքեր   տվեցի։

Մաթեմատիկա

 

6 3 3 8 4 2 2 2 7 0 0 9
6 2 1 8 4 2 1 2 7 3 0 0
0 3 0 4 0 0
3 4
0 0 2
2
0
1 5 0 3 3 2 1 0 6 3 5 4 1 8 9
1 5 5 0 1 2 1 7 0 2 5 4 6 2
0 0 0 0 6 0 0 1 8
3 6 1 8
3 0 0 0
0
1 8 8 1 9 2 5 5 0 5 6 0 0 5
1 8 2 9 2 5 5 1 0 5 1 2 0
0 0 8 1 0 0 5 1 0
8 1 5 1 0
0 0 0 0 0
6 1 0 5 1 2 2 2 3 0 9 3
5 1 2 2 1 2 6 1 3 1 0 3
1 1 0 0 2 0 9
1 0 2 9
1 0 0 0
1 0
0 0
4 0 8 2 7 2 8 8 5 6 0 7 7
4 2 0 4 7 2 9 1 5 6 8 0 1
0 8 0 0 8 0 0 7
8 8 7
0 0 0

Continue reading “Մաթեմատիկա”

Три медведя

Жила́-была́ ма́ленькая де́вочка. Зва́ли её Ма́ша. Одна́жды Ма́ша пошла́ в лес за гриба́ми. До́лго она́ собира́ла грибы́ и заблуди́лась. Ходи́ла, ходи́ла, но не нашла́ доро́гу домо́й и запла́кала.Вдруг Ма́ша уви́дела на поля́нке чей-то до́мик. Дверь была́ откры́та, в до́мике никого́ не́ было.
Ма́ша поду́мала: «Интере́сно, кто здесь живёт?» А жи́ли в э́том до́мике три медве́дя: па́па-медве́дь, ма́ма-медве́дица и сын-медвежо́нок. Па́пу зва́ли Михаи́л Ива́нович. Он был о́чень большо́й. Ма́му зва́ли Наста́сья Петро́вна. Она́ была́ поме́ньше. А сы́на зва́ли Мишу́тка. Он был совсе́м ма́ленький. Ка́ждый день вся семья́ ходи́ла гуля́ть в лес. Continue reading “Три медведя”

Գրադարանում Վիլյամ Սարոյան (մաս առաջին)

Գրադարանում
Վիլյամ Սարոյան (մաս առաջին)


Երկու լավ ընկերները, Լայոնելն ու Յուլիսիսը, իրենց քայլերն ուղղեցին
դեպի հանրային գրադարան։ Երբ երկու տղաները մտան համեստ, բայց
տպավորիչ շենքից ներս, զգացին, որ խոր լռություն էր տիրում այդտեղ։ Թվում էր,
որ նույնիսկ պատերը, հատակն ու սեղանները պապանձվել էին, կարծես
լռությունը կլանել էր բովանդակ շենքը։ Այնտեղ կային ծերունիներ, որոնք թերթ էին
կարդում։ Քաղաքային փիլիսոփաներ կային, միջնակարգ դպրոցի տղաներ ու
աղջիկներ, որոնք պրպտումներ էին կատարում, բայց բոլորը լուռ էին, որովհետև
իմաստություն էին որոնում։ Բոլորն էլ գրքերի մոտ էին, բոլորն էլ ուզում էին մի
բան հայտնաբերել գրքերի մեջ։ Լայոնելը ոչ միայն շշնջալով էր խոսում, այլև ոտքի
մատների վրա էր քայլում։ Նա շշնջալով էր խոսում, որովհետև կարծում էր, որ
պակաս հարգանք դրսևորած կլինի ոչ միայն ընթերցողների, այլև գրքերի հանդեպ։
Յուլիսիսը հետևում էր նրան, նույնպես ոտքի մատների վրա քայլելով։ Նրանք
զննում էին գրադարանը, և յուրաքանչյուրն իր համար անթիվ գանձեր էր
հայտնաբերում. Լայոնելը՝ գրքեր, իսկ Յուլիսիսը՝ մարդիկ։ Լայոնելը գրքեր չէր
կարդում և հանրային գրադարան չէր եկել գիրք վերցնելու համար։ Նա պարզապես
սիրում էր նայել դրանց։ Նա իր բարեկամին ցույց տվեց մի ամբողջ շարք գրքեր և
շշնջաց.
— Տես, ինչքա՜ն շատ են։ Ահա սրանք։ Մի այստեղ նայիր։ Սա կարմիր է։
Այնտեղ մի հատ էլ կանաչը կա։ Եվ դեռ ինչքա՜ն գրքեր կան։
Ի վերջո միսիս Գալահերը՝ ծեր գրադարանավարուհին, նկատեց երկու
երեխաներին և մոտեցավ նրանց։ Նա խոսեց առանց շշնջալու, խոսեց բարձրաձայն,
կարծես բոլորովին էլ հանրային գրադարանում չգտնվեր։ Այդ մեծապես
զարմացրեց Լայոնելին և ստիպեց, որ ընթերցողներից մի քանիսը գլուխները
բարձրացնեն գրքերից։
Continue reading “Գրադարանում Վիլյամ Սարոյան (մաս առաջին)”

Մաթեմատիկա 26․04

1.Տրված թվերը գրի՛ր տառերով։

60221 -վաթսուն  հազար   երկու  հարյուր   քսանմեկ

35046 – երեսունհինգ  հազար  քառասունվեց

57043 -հիսունյոթ    հազար   քառասուներեք

68007 – վաթսունութ   հազար  յոթ

600404 – վեց  հարյուր  հազար   չորս  հարյուր  չորս Continue reading “Մաթեմատիկա 26․04”

Մաթեմատիկա 25․04

1.Տրված թվերը ներկայացրո՛ւ կարգային գումարելիների գումարի տեսքով։ Օրինակ՝ 12456=1տսհզ+2հզ+4հր+5տս+6մ

15495 -1տսհզ+5հզ+4հր+9տս+5մ

35410 -3տսհզ+5հզ+4հր+1տս

64600 -6տսհզ+4հզ+6հր

97801 -9տսհզ+7հզ+8հր+1մ

654187 -6հրհզ+5տսհզ+4հզ+1հր+8տս+7մ

485950 -4հրհզ+8տսհզ+5հզ+9հր+5տս Continue reading “Մաթեմատիկա 25․04”

Բոլոր հրաշալի սխալները Վիլյամ Սարոյան (հատված)

Բոլոր հրաշալի սխալները
Վիլյամ Սարոյան (հատված)


Յուլիսիս Մաքոլին և աշխարհում նրա լավագույն ընկերը՝ Լայոնել Քեբոտը՝
Մեծն Լայոնելը, մտան Մաքոլիների խոհանոցը։ Բոլորովին չպետք է կասկածել այս
բարեկամության վրա, թեև Լայոնելը ամբողջ վեց տարով Յուլիսիսից մեծ է։ Նրանք
միասին էին ման գալիս և միշտ իրար հետ էին լինում, ինչպես անում են լավագույն
բարեկամները՝ այսինքն հանգիստ ու անհոգ, առանց նույնիսկ իրար հետ խոսելու
կարիք զգալու։
-Միսիս Մաքոլի,- ասաց Լայոնելը,- ես եկա հարցնելու՝ կարո՞ղ է Յուլիսիսը
ինձ հետ հանրային գրադարան գալ։ Քրոջս՝ Լիլիանի գիրքը պետք է փոխեմ։
— Շատ լավ, Լայոնել,- ասաց միսիս Մաքոլին,- բայց ինչո՞ւ դու մյուսների հետ
չես, ինչո՞ւ Օգիի, Ալֆի, Շեկի և մյուս տղաների հետ չես խաղում։
— Նրանք,- սկսեց Լայոնելը և հանկարծ կանգ առավ շփոթված ու ամոթահար։
Մի րոպե հետո նա նորից սկսեց։
— Նրանք ինձ վռնդեցին,- ասաց նա,- նրանք ինձ չեն սիրում, որովհետև ես
հիմար եմ։
Նա նորից լռեց և նայեց իր լավագույն ընկերոջ մորը։
— Ես հիմար չեմ, չէ՞, միսիս Մաքոլի։
— Ոչ, Լայոնել, դու հիմար չես,- ասաց միսիս Մաքոլին, — դու մեր թաղի
ամենալավ տղան ես։ Բայց մի նեղացիր մյուս տղաներից, որովհետև նրանք
նույնպես հրաշալի տղաներ են։
— Չեմ նեղանում, — ասաց Լայոնելը, — ես նրանց բոլորին էլ սիրում եմ։ Սակայն
ամեն անգամ, երբ խաղի ընթացքում մի փոքր սխալ եմ անում, նրանք ինձ վռնդում
են, նրանք ինձ նույնիսկ հայհոյում են, միսիս Մաքոլի։ Անգամ իմ ամենափոքր
Continue reading “Բոլոր հրաշալի սխալները Վիլյամ Սարոյան (հատված)”

Ճամփորդապատում

Այսօր  մենք  գնացել   էինք   Փայտարվեստի  թանգարան։  Այնտեղ  շատ  լավ  անցավ։   Կային  երեք   բաժին։ Այդ բաժինների  անուներն  էին՝   Քանդակնների, Կահույքի և  հին  մշակույթի  սրահներ։  Հետո  մենք   գնացինք  փայտերի  սրահ, որտեղ   տեսանք  շերեփներ, աղամաններ,  երկանք  և  այլ իրեր։ Continue reading “Ճամփորդապատում”